Zajęcia z komunikacji społecznej w Polskiej Szkole im. Mari Skłodowskiej w Leuven prowadzę już drugi rok. Było to podyktowane m.in. intensywnym rozwojem placówki a co za tym idzie wzrostem ilość uczniów uczęszczających do naszej szkoły. Podjęłam się więc prowadzenia zajęć dla przedszkola, zerówki oraz pierwszych dwóch klas. Stworzenie autorskiego programu nauczania z przedmiotu komunikacja społeczna było na początku nie lada wyzwaniem. Większość literatury z zakresu tej tematyki jest dedykowana dzieciom z niepełnosprawnościami a nasi uczniowie najczęściej dobrze sobie radzą w relacjach z innymi. Wiele pociech uczęszczających do naszej szkoły potrafi świetnie nawigować między różnicami kulturowymi, które także mają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie w sferze społecznej. Polska szkoła przenosi uczniów, na parę godzin w tygodniu, tak jakby do Polski, gdzie nie tylko posługują się językiem ojczystym, ale także mają okazje zanurzyć się w naszym unikatowym kodzie kulturowym.
Każde zajęcia są odpowiednio dostosowane do danej klasy, uwzględniając istniejące już zasoby dzieci jak też ich ograniczenia, wynikające choćby z wieku rozwojowego czy nawet liczebności dzieci w klasie. Celami zajęć są: zapoznanie dzieci z podstawowymi zasadami porozumiewania się społecznego w wymiarze interpersonalnym, nabycie umiejętności rozpoznawania u siebie jak i u innych emocji podstawowych i złożonych oraz wyrażanie swoich uczuć w sposób akceptowalny społecznie. W drugim roku pracy uzupełniłam także program nauczania o proste techniki radzenia sobie z silnymi stanami emocjonalnymi, sięgając do podstaw terapii poznawczo-behawioralnej, treningu uważności mindfulness czy sofrologii. Skupiłam także swoją uwagę na najczęściej występujących problemach z jakimi dzieci borykają się na danym etapie rozwoju, które jednocześnie zahaczają o funkcjonowanie społeczne. Na zajęciach poruszamy więc zazdrość o rodzeństwo, lęk separacyjny, nieśmiałość, agresja instrumentalna czy budowanie pierwszych przyjaźni. Istotne są także dla mnie wartości, stąd także nacisk na poruszanie takiej tematyki jak tolerancja czy wzajemna pomoc. Program zajęć z komunikacji społecznej przypomina więc trochę „skrzynkę z narzędziami”, dzięki której dzieci będą wstanie poradzić sobie emocjonalnie z trudnościami życiowymi. Uczniowie zdobywają też umiejętności, które wspierają je w rozwoju osobistym. Bowiem jednostka osiąga swoje sukcesy nie tylko ciężką pracą oraz talentom, ale także dzięki kompetencjom społecznym. Zajęcia te są także swoistego rodzaju narzędziem przesiewowym, mam okazję, podczas różnych zabaw czy ćwiczeń obserwować dzieci pod kątem zarówno ich mocnych jak i słabych stron. Wszelkie, istotnie odbiegające od normy, deficyty są zgłaszane rodzicom, aby można było podjąć interwencje na wczesnym etapie rozwoju dziecka. Dzięki temu, że uczniowie w trakcie zajęć nie pracują z żadnym podręcznikiem czy zeszytem ćwiczeń, mają okazję oderwać się na chwilę od nauki czytania czy pisania. Taka przerwa w intensywnej pracy intelektualnej jest im bardzo potrzebna, aby po zajęciach na nowo miały zapał do dalszej pracy z własnymi nauczycielami prowadzącymi.
Aby uczestnicy naszych zajęć w łatwy i przyjemny sposób przyswajali materiał, program nauczania oparty jest o metodologię pedagogiki zabawy. Wykorzystuje więc rozmaite gry edukacyjne, czytamy bajki lub opowiadania terapeutyczne i korzystamy z dziecięcej ekspresji artystycznej np. podczas ćwiczeń opartych o muzykoterapię z elementami psychodramy. Korzystam także z gotowych kart pracy czy scenariuszy zajęć z zakresu rozwoju kompetencji emocjonalnych i komunikacyjnych naszych rodzimych specjalistów: doktor Magdaleny Wegner-Jezierskiej, Anny Jarosz-Bilińskiej, Agnieszki Kozdroń, Katarzyny Michalec czy Dagmary Teczke. Regularnie uzupełniam bazę materiałów dydaktycznych w polskich księgarniach internetowych, takich jak np.: wydawnictwo WiR, Harmonia czy Heim. Wszystkich rodziców, pragnących wzbogacić się o pokaźną dawkę wiedzy na temat rozwoju swoich pociech czy choćby planujących zakup nowych gier, zabawek edukacyjnych lub wartościowej literatury dziecięcej, gorąco zachęcam do zapoznania się z ofertami tych wydawnictw.
Bajkoterapia od samego początku była w centrum przygotowywanego przez mnie programu nauczania przedmiotu komunikacja społeczna. Dzięki narracji dzieci mają okazje przeżyć coś po raz pierwszy lub odnaleźć właściwe dla siebie rozwiązanie w sytuacji, w której być może już kiedyś się znalazły. Wraz z treścią bajki przenoszą się w świat, gdzie mogą bezpiecznie obserwować trudne sytuacje społeczne. Wraz z bohaterami mogą przeżywać emocje, czasem dobrze znane, ale też i te nowe, bardziej skomplikowane. Daje im to szansę poznawania siebie i świata oraz przygotowywania się na to co jest piękne w relacjach międzyludzkich, ale też i trudne, jak np. rozstania. Dobierana przeze mnie literatura dziecięca nie tylko uczy, ale też bawi i stymuluje dziecięcą wyobraźnię, dzięki czemu uczniowie nie czują, że tak naprawdę są na lekcji. Czytane historie prowokują do przemyśleń oraz wyrażania siebie. Jest to dla mnie szczególnie ważne, aby uczniowie mieli okazję, w bezpiecznym dla siebie otoczeniu, bez oceniania, ćwiczyć przekazywanie swojego zdania i wyrażania swoich emocji.
Na zajęciach korzystamy z niezliczonej ilości książek, które zamawiane są z Polski, z takich wydawnictw jak: Nasza Księgarnia, Jedność, Zielona Sowa, Mamania, Debit, Dwukropek, Adamada i wielu innych. Kolejny raz zachęcam każdego świadomego rodzica o zapoznanie się z ich ofertą. Znajdziemy tam obłędne bogactwo dziecięcej i młodzieżowej literatury godnej polecenia. Nieustannie przeszukuję polski rynek o nowe materiały dydaktyczne, które mogę użyć podczas zajęć z dziećmi. Szczególnie cieszę się, kiedy uda mi się znaleźć coś wartościowego i nowatorskiego a jednocześnie wykonanego w Polsce. Dzięki temu, korzystamy na przykład z kostki edukacyjnej „EduCube” z Pracowni Rozwoju czy ręcznie robione przez panią Weronikę Szulc pacynki z Centrum Dobrych Szkoleń Gruntownia. Kolejnym uwielbianym przez naszych uczniów produktem typowo polskim jest seria książeczek edukacyjnych Przygody Fenka wraz z towarzyszącymi jej kartami pracy, kolorowankami, maskotkami czy pacynkami. Moja chęć do wspierania polskich produktów nie wypiera naturalnie i tych zagranicznych, które są także mile widziane w naszych klasach, choćby animacyjna chusta Klanzy, karty OH czy pluszaki „Smutkozjadki”. Po więcej informacji na temat wartościowych materiałów dydaktycznych do pracy z dziećmi zapraszam do zaglądania co jakiś czas na bloga. To tutaj znajdą państwo różnego rodzaju informacje dotyczące wykorzystywanych gier, zabawek, książek a nawet piosenek.
Mam nadzieję, że wyjaśniłam Państwu trochę na czym polegają zajęcia z komunikacji społecznej w naszej szkole oraz zainspirowałam do własnej aktywności edukacyjnej. Tak naprawdę, każdy rodzic czy opiekun dziecka jest swoistego rodzaju pedagogiem. Zachęcam więc, aby wykorzystać to całe bogactwo materiałów, które w obecnych jest szeroko dostępne. Jeśli zainteresowani są Państwo bardziej literaturą warto podjechać do największej polskiej biblioteki przy stowarzyszeniu Daskalia, gdzie można wypożyczyć wiele, przepięknie wydanych książek dla dzieci.
Comments